Luisa – Mendeetako agoniaz nekatuta

Gure Jesus Jauna Luisa Piccarreta 19ko azaroaren 1926an:

Orain Fiat Gorena [hau da. Jainkozko borondatea] atera nahi du. Nekatuta dago, eta kosta ahala kosta Irten nahi du hain luzeko agonia honetatik; eta kastiguen, hondatutako hirien, suntsipenen berri baduzu, hauek bere agoniako bihurridura indartsuak baino ez dira. Gehiago jasan ezinik, giza familiak bere egoera mingarria senti dezala nahi du, eta haien baitan zein indartsu dabilen, Harekiko errukitasunera hunkitzen duen inor gabe. Beraz, bortizkeriaz baliatuz, bere zirkilarekin, haietan existitzen dela sentitzea nahi du, baina ez du gehiago agoniaz egon nahi – Askatasuna, agintea nahi du; Haietan gauzatu nahi du bere bizitza.

Ene alaba, zer nahasmendu gizartean, nire Borondateak ez baitu errege! Haien arima ordenarik gabeko etxeak bezalakoak dira, dena hankaz gora dago; kiratsa hain da izugarria, hilotz ustel bat baino okerragoa baita. Eta Nere Borondatea, bere handitasunarekin, izaki baten taupada batetik ere erretiratzeko ematen ez dena, agonizatzen da hainbeste gaitzen artean. Hau, ordena orokorrean; bereziki, are gehiago: erlijiosoetan, elizgizonetan, beren burua katoliko deitzen dutenengan, Nere Borondateak agonizatu ez ezik, letargian mantentzen da, bizirik ez balu bezala. Ai, zenbat zailagoa den hau! Izan ere, bederen dabilen oinazean, irteera bat daukat, nire burua haietan dagoen bezala entzutera egiten dut, nahiz eta agonizatu. Baina letargia egoeran erabateko immobilismoa dago - etengabeko heriotza-egoera da. Beraz, itxurak bakarrik - bizitza erlijiosoaren jantziak ikus daitezke, nire Borondatea letargian mantentzen baitute; eta letargian mantentzen dutenez, barrua logura dago, argia eta ona beraientzat ez balira bezala. Eta kanpotik ezer egiten badute, Jainkozko Bizitzaz hutsik dago eta hutsalkeriaren, autoestimuaren, beste izakien atseginaren kean ebazten da; eta ni eta nire Borondate Gorena, barruan egonda, beren lanetatik ateratzen gara.

Ene alaba, zer afrenta. Nola gustatuko litzaidake denek sentitzea nire agonia izugarria, nire Borondatea ipintzen duten etengabeko karraskaria, letargia, beraiena egin nahi dutelako eta ez Nirea - ez dute erreinatzen utzi nahi, ez dute jakin nahi It. Horregatik, dikeak hautsi nahi ditu Bere zirkilarekin, ez badute Maitasunaren bidez ezagutu eta jaso nahi ez, Justiziaren bidez ezagutu dezaten. Mendeetako agoniaz nekatuta, Nere Borondateak kanpora irten nahi du, eta beraz, bi bide prestatzen ditu: bide garailea, zeintzuk diren Bere ezagutzak, bere prodigioak eta Fiat Gorenaren Erreinuak ekarriko dituen on guztiak; eta Justiziaren bidea, hura garaile bezala ezagutu nahi ez dutenentzat.

Izakiek jaso nahi duten modua aukeratzea dagokie.

 

Print Friendly, PDF eta posta elektronikoa
Posted in Luisa Piccarreta, Mezuak.