Luz - Maitasuna da errealitaterik handiena...

Nire Bihotz Garbiaren seme-alaba maiteak, Jainkozko Maitasunak bere obedientzia erakusten du. Hau da hurkoarekiko maitasunari buruzko ikasgai handiaren eguna: esperientziazko maitasuna, besteekiko ekintzetan jaiotako maitasuna, behar dutenei bere burua ematean gelditzen ez den maitasuna, nire seme-alabek beren baitan gorpuzten duten maitasuna. nire Semearen antzera lan egin eta jarduteko.

Behartsuekiko maitasunari uko egingo dion maitasunari, laguntzen duenari, elkartzera irteten denari, mina arintzen duenari, anaiari ematen dion eta eguneroko gurutzea eramaten laguntzen dion maitasuna – bere barruan dagoenean “bai” esaten duen maitasuna. laguntza, hurbiltasun, senidetasun hitzak iristen eta partekatzen ditu?

Bere "Bai" Aitari, nire Jainkozko Semeak bere burua eman zuen gizadiaren bekatuengatik eta aspertu zituen. Maitasunaren misterio handia da Ostegun Santu honetan gogoratzen dena. Nori, nola edo noiz, maitasuna da errealitaterik handiena nire seme-alaba bakoitzaren gurutzeen artean. Oinak garbitzean, nire Seme Jainkotiarrak txiki bihurtzea zer den erakusten dizu zure maiteak Jainkozko Maitasunaren testigantza biziak izan daitezen.

Seme-alaba maiteok, nire Seme Jainkozkoak bere maitasunaren testigantza ematen dizue, uko egiteko maitasuna. Gizakiak nahi duenari, bere lehentasunei uko egin behar die. Bere gustuei eta giza-nahiei uko egiten diona maitasunaren betetasunean sartzen da: zenbat eta gehiago eman zeure burua anai-arrebei, orduan eta handiagoa zara. Nire Seme Jainkozkoak irakasten duen maitasuna da partekatzeko eta anaiari bere gurutzea astunegi dagoenean eramaten laguntzeko maitasuna; hurkoa maitatzea da uneoro eta are gehiago sufritzen ari direnean.

Maitasunak askatasuna esan nahi du hurkoarentzat aukeratzeko eta noiz gelditu behar duen esateko, noiz nahi duen laguntza edo eskaintzen zaion maitasuna. Horregatik, otoitz egin, ene seme-alabak! Harrizko bihotza apurtuko den momentua iritsiko da, eta maitasuna.

Nire Bihotzeko seme maiteak, ene Seme Jainkozkoak bere apostolu maiteei ematen die bere burua, eta horrela sortuz Apaiztegi Santuaren erakundea, bere barkamenaren oroitzapen gisa, ez bakarrik apostoluentzat, baizik eta oraingo honetan bakoitzak Bere seme-alabek Afari Santu gogoangarri honetan parte har dezakete. Ogia hautsirik, bedeinkatu eta bere apostoluei eman eta esan zien: «Hartu, jan, hau da nire Gorputza». Orduan, kopa ardoarekin batera hartu, bedeinkatu eta bere apostoluei eman zien, esan zien: «Hau zure bekatuen barkamenerako isuri den Nire Odola oroitzeko da». (ik. Mt 26, 26-28)

Seme-alaba maiteok, Afari Santu hau oso solemnitate handiz ospatzen da Eukaristiaren Sakramentuagatik, baina aldi berean tristura sentimenduz nire Seme Jainkotiarra kartzelatzeagatik. Zer esaten dio ama batek bere semeari alde egin aurretik?

Elkarri begietara begiratu eta hitzik gabe hitz egiten dugu. Aitaren Borondatean elkarturik, gure bihotzak besarkatu eta, beste edozein unetan baino gehiago, bat bihurtzen dira. Gertaerak besarkatu eta bizi ditugu denboraren amaierara arte iraungo duen une baten espazioan. Besarkada horrekin, arimak suspertuko dira sufrimendu, poz, itxaropen, karitate eta fede uneetan. Frutarik gabe ez da ezer geratzen. Nire Seme Jainkotiarrari egindako bedeinkapena amek beren seme-alabei errepikatu behar diete, eta nire bedeinkapenak, aldi berean, Joseren, bere ustezko aitaren, bedeinkapena darama.

Nire Seme Jainkotiarra alde egiten du, baina ez nago bakarrik: harekin noa mistikoki. Bere buruaren dohaintza partekatzen dut, gerora, gizateriari eman nadin, horrela gizateriaren Ama bihurtuz.

Seme maiteak, bete ezazue laugarren Mandamentua; gurasoak, maite zure seme-alabak. Gogoan izan maitasunaren legea: maite zaituztet elkar nik maite zaituztedan bezala (Jn.13, 34-38).

Nire amaren Bihotzean eramaten zaitut. 

Mother Mary

Salatu Maria garbia, bekatu gabe pentsatua

Salatu Maria garbia, bekatu gabe pentsatua

Salatu Maria garbia, bekatu gabe pentsatua

Luz de Maríaren iruzkina

Senideok, maitasun infinituan elkarturik, otoitz egin dezagun bihotzez:

Ama ausarta,

soroko lore txiki bat bezain apala,

zure baitan ezkutatzen zara

Aitaren arrosa gogokoena,

nori begiratu dion

maitasunetik bere Borondatea betetzeko.

Gaur uneoro bidelagun zaitut;

Zure Semearengandik urrun zaudela dirudi, 

baina gertuago zaude

edozein izaki imajina dezakeena baino,

bihotz bakarrean berari elkarturik bizi zarenez gero. 

Koredentriza, Ama doligarria,

Zure sufrimenduak ahultzen nau.

niri begiratu didazu,

erditu zenuena errendituz.

Nola ez zaitut maite!

Nola ez dizut eskerrik asko!

Nola ez zaitut goretsi,

zure Seme Santua eman badiozu

aske izan nadin!

Ondo dakit ama barik ez dagoela semerik;

Bihotz dohatsua, Birjina garbiena, Aitaren Aukeratua, 

Zure ondoan egon nahi dut,

ez ni zure bularretik lotzeko,

baina zu nireari lotzeko,

horrek, zuretzako duin ez bada ere,

Erregina gisa aitortzen zaitu. 

Gaur itxaroten duzuna izan nahi dut

konpainia egiteko,

damuan zure Semeari hurbiltzen zaiona

eta bere bizitzaren Jaun eta Jaun gisa aitortzen du.

Bera maite duzun bezala, lagundu iezadazu bera maitatzen, 

torturatzailea ez naizela izan

zure Seme maitea azotatzen duena.

Emaidazu zure maitasuna bera maitatzeko,

emadazu zure eskuak bere Jainkozko Aurpegia garbitzeko,

Emadazu, Ama, zure begiak berak ikusten duen bezala ikusteko, 

emadazu zure fedea bera ez ukatzeko. 

Arrosa mistikoa, kristauen laguntza,

maitasunaren esentzia zara,

gaur nire aurrean esaten duena:

«Begira, hau da nire Semea: zuregatik ematen dut.

horrela maite zaitut, horrela maite zaitut,

nere Semearen beraren maitasunarekin; horrela maite zaitugu».

Egin dezagun otoitz:

Ez naiz hunkitzen, ene Jainkoa, Zu maitatzeko

Zerutik agindu didazu,

ezta hain beldurtzen dudan infernua ere

horrek hunkitzen nau horregatik Zu iraintzeari uzteko.

Mugitzen nauzu, Jauna! Zu ikusteak hunkitzen nau

gurutzean iltzatuta eta burlatuta,

Zure gorputz zauritua ikusteak hunkitzen nau,

Zure kontrako erasoek eta zure heriotzak hunkitzen naute.

Azken finean, zure maitasuna da hunkitzen nauena,

eta halako batean,

Zerurik ez balego ere, maite zaitudala,

eta infernurik ez balego ere, Zure beldur izango nintzateke.

Ez didazu ezer eman behar zu maitatzeko,

Zeren espero dudana espero ez banuen ere,

Maite zaitut bezala.

(Kristo Gurutziltzatuaren Sonetoa, gaztelania anonimoa, lehen Avilako Santa Teresari egotzia)